American quarter horse

 Quarter horse bywa jako jeden z nielicznych koni w budowie Stanów Zjednoczonych Ameryki.
Pierwsza prawdziwa amerykańska rasa wychodzi się ze wschodnich wybrzeży kraju, gdzie przywiezione z Anglii konie krzyżowano z '' rodzimymi'' potomkami koni arabskich i iberyjskich, przywiezionych tam wiek wcześniej przez hiszpańskich.
Ciekawostki
Quarte horse bywa czasem nazywany'' najszybszym atletą Ameryki'' - nic dziwnego,skoro na krótkich dystansach osiąga prędkość do 80 km/h

Koń arabski

Konie arabskie to jedna z ras koni gorącokrwistych.Charakteryzują się siłą, pięknem i odwagą. Cechy typowe Koń bardzo szlachetny i elegancki, z pewnością można zaliczyć niepowtarzalną głowę – krótką, o wklęsłym profilu. Nozdrza konia są bardzo duże, podobnie oczy, które są osadzone znacznie bardziej szeroko niż w przypadku innych ras.Grzbiet jest krótki i wklęsły. KOŃ ARABSKI Miejsce pochodzenia Bliski Wschód Wzrost 143- 153cm Umaszczenie kasztanowate, siwe, gniade, kare Inne nazwy arab Zastosowanie rajdy wytrzymałościowe,pokazy CIEKAWOSTKI Cesarz Napoleon Bonaparte był wielkim miłośnikiem czystej krwi arabów,a jego ulubieńcem był, siwy ogier Marengo,z którego dowodził swoimi oddziałami pod Waterloo.

Koń fryzyjski

Koń fryzyjski pochodząca z historycznej krainy Fryzji (w dzisiejszej Holandii). Charakterystyczną cechą tych koni jest ich zazwyczaj kare (rzadziej skarogniade) umaszczenie, bujna grzywa, ogon oraz wysokie i efektowne chody. Rasa została zapoczątkowana już w czasach rzymskich; w średniowieczu także istniała popularna odmiana silnych karych koni, używanych często jako konie bojowe.

 Obecnie istniejąca lżejsza rasa pochodzi od koni pozostałych w rękach chłopów, pracujących nafolwarkach, a także jako konie pocztowe.Pomimo starań hodowców, zmiany w społeczeństwie i rolnictwie w kolejnych dekadach doprowadziły do marginalizacji fryzów oraz do obniżenia ich jakości hodowlanej. Wojny i postęp cywilizacyjny w XX wieku spowodowały utrzymanie tej tendencji i dopiero pod koniec stulecia rasa koni fryzyjskich ponownie rozkwitła.
Wzrost
Współczesny fryz jest średniego kalibru. Preferowany wzrost trzyletniego konia to 160 cm wysokości w kłębie, a minimalny to 154 cm dla klaczy stadnej, dla klaczy ster jest to 156 cm, natomiast dla klaczy  158 cm i tyle samo dla licencjonowanego ogiera. Nie istnieje górna granica wzrostu, więc zdarzają się konie o wysokości 180 cm w kłębie. Podczas oceniania główną rolę odgrywa harmonia budowy, a także jakość chodów.
Budowa

• Głowa – odpowiednio długa; oko duże, błyszczące i inteligentne; uszy stosunkowo małe, z nachylonymi ku sobie końcami; profil lekko szczupaczy lub prosty; całość musi sprawiać wrażenie szlachetności;
• Szyja – wyniosła, o lekko łabędzim profilu, odpowiednio długa i dobrze umięśniona, wysoko osadzona;
• Kłoda – dobrze umięśniona, dość długa ale nie za długa, dopuszczalny nieco miękki grzbiet, kłoda musi być głęboko związana z piersią, łopatka jest lekko skośna, żebra nie mogą być beczkowate;
• Kończyny przednie – proste, pęcina nachylona do podłoża pod kątem 45 stopni, rozstawione o szerokość kopyta;
• Kończyny tylne – długie udo, staw skokowy o kącie 150 stopni, pęcina nachylona do podłoża pod kątem 55 stopni. 

Ciekawostka

Z powodu karnej maści i efektownego wyglądu,koń ten przez wiele lat był popularny wśród przedsiębiorców pogrzebowych do karawanów konnych.